8.11.10

Top 50

περί λιστών ο λόγος..
ξαναείδα σήμερις το high fidelity,
και λογικά, με ξαναήρθε στο μυαλό αυτή η λίστα.

τα 50 πιο αγαπημένα album της δεκαετίας που μας πέρασε.

το αστείο με τις λίστες, είναι ότι αλλάζουν πάρα πολύ εύκολα.
τουλάχιστον για μένα, έτσι είναι.
είχα κάτσει πέρισυ, τέτοιο καιρό περίπου,
και την είχα φτιάξει, για τους γνωστούς-άγνωστους στο forum...

Άντε να αρχίσουμε

50. Enter Shikari - Take To The Skies
49. The Last Shadow Puppets - The Last Shadow Puppets
48. Muse - Absolution
47. Sigur Ros - ()
46. Fantomas - Director's Cut
45. Zao - Funeral Of God
44. Interpol - Antics
43. Deftones - White Pony
42. Flyleaf - Flyleaf
41. Γιάννης Αγγελάκας και οι Επισκέπτες - Από Εδώ Και Πάνω
40. Dark Tranquility - Haven
39. Burst - Lazarus Bird
38. Kylesa - Static Tensions
37. Darkest Hour - Hidden Hands Of A Sadist Nation
36. Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Βραχνός Προφήτης
35. Sunn O))) & Boris - Altar
34. Tom Waits - Alice
33. Pig Destroyer - Phantom Limb
32. Dredg - Catch Without Arms
31. Nelly Furtado - Loose
30. Opeth - Blackwater Park
29. Boris - Pink
28. Muse - Origin Of Symmetry
27. The Gathering - Souvenirs
26. The Decemberists - The Hazards Of Love
25. Buried Inside - Spoils Of Failure
24. *shels - Sea Of The Dying Dhow
23. Envy - Insomniac Daze
22. Editors - The Back Room
21. A Perfect Circle - Thirteenth Step
20. Mono - Are You There
19. The Mars Volta - Frances The Mute
18. The Dillinger Escape Plan - Miss Machine
17. Akira Yamaoka - Silent Hill 2 OST
16. The Strokes - Is This It
15. Converge - Unloved And Weeded Out
14. Mastodon - Leviathan
13. Arctic Monkeys - Whatever People Say I Am, That's What I'm Not
12. Isis - Celestial
11. Moonspell - Antidote
10. Cult Of Luna - Somewhere Along The Highway
9. Interpol - Turn On The Bright Lights
8. Nasum - Helvete
7. Entombed - Morning Star
6. Meshuggah - Nothing
5. Red Sparowes - At The Soundless Dawn
4. Neurosis - A Sun That Never Sets
3. Converge - Jane Doe
2. Slayer - God Hates Us All
1. tool - lateralus



αν την έκανα σήμερα την λίστα, κάποια δεν θα υπήρχαν, προφανώς,
και κάποια άλλα όπως qotsa, radiohead, θα έμπαιναν μέσα.

αυτό που με ηρεμεί όμως είναι η δεκάδα.
αυτή η δεκάδα πολύ δύσκολα θα αλλάξει...
υπάρχει το τεράστιο somewhere along the highway,
πολύ προσωπικός δίσκος..

το turn on the bright lights, τρελή βραδινή συντροφιά.

το helvete, που το είχα λιώσει στον στρατό,
πρωινά θαλαμοφυλίκια στον λαγό, με καφέ,
και τον ήλιο να είναι ψηλά, και μία απίστευτη ησυχία..

οι τεράστιοι entombed, με το album επιστροφή στις ρίζες morning star,
έτσι για να σκάσουν οι αντίζηλοι..

δεν είναι το αγαπημένο meshuggah,
είναι όμως το πρώτο που άκουσα, και ακόμα έχω τους στίχους του rational gaze 
πάρα πολύ ψηλά, δεν περίμενα κάτι τέτοιο από ένα τόσο ακραίο metal συγκρότημα..

άλλο ένα του στρατού, άλλο ένα πολύ προσωπικό άκουσμα..
γενικά πάντως, το At The Soundless Dawn
εύκολα γίνεται αγαπημένο, ξεπερνάει τις ταμπέλες..

και όταν μιλάω για το A Sun That Never Sets,
μιλάω για ένα από τα πιο ολοκληρωμένα album που έχω ακούσει ποτέ.
και σίγουρα, αυτό με το καλύτερο κλείσιμο δίσκου.

ντροπή και αίσχος για όποια λίστα δεν έχει Jane Doe μέσα.
Πανικός και Ομίχλη, που λέει και ένας φίλος.

εδώ ίσως υπάρχουν διαφωνίες, 
αλλά το God hates Us All έχει ανεβάσει τους Slayer τόσο ψηλά για μένα.
ένιωσαν την εποχή, είδαν τι θέλει ο κόσμος,
και απλά το έπαιξαν καλύτερα από όλους. σεβασμός.

και ο λόγος που θυμήθηκα αυτήν την λίστα, είναι το lateralus.

ένας φίλος το ανέφερε σήμερα, σε μία σύγκριση,
και αυτό που είπα, είναι ότι αυτο το album δεν πρέπει να μπαίνει σε συγκρίσεις.
δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι που να το πλησιάζει καν.

είχε έρθει μία κοπελίτσα πριν από κανά μήνα στο μαγαζί,
και πιάσαμε συζήτηση, για μουσική. μια χαρά.

μιλήσαμε λίγο, και φάνηκε να ξέρει κάποια πράγματα.
ώσπου η συζήτηση πήγε στο πιο σοβαρό,
για μουσική που θα σε βάλει να σκεφτείς κιόλας, θα σε αφήσει κάτι,
σαν μία καλή ταινία.
ωραία λέω, από μέσα μου, και την δείχνω τα προτεινόμενά cd μου.
είχα το lateralus εκεί.
το είχε ακουστά, με είπε, εγώ απόρησα, και την ρώτησα πως και δεν το είχε ακούσει.
οκ, δεν έκατσε, και της το πρότεινα άμεσα.
για την ακρίβεια, άρχισα να της εξηγώ λίγο πολύ την ιδέα του cd.
μέχρι και για την σειρά fibonacci της είπα.
κατσούφιασε, ήθελε και άλλες λεπτομέρειες.

και εκεί άρχισα να κουράζομαι.
την είπα να πάει σπίτι της, να το ακούσει,
και να έρθει να με πει την άποψη της, όχι το τι έχει ακούσει από άλλους,
από ένα φίλο, από ένα παιδί που δουλεύει στην μουσική,
από το metal hammer...

δύο μέρες μετά, ήρθε, το πήρε, με ευχαρίστησε, και έφυγε.

κάποιους δίσκους τους πουλάς κάνοντας πρόλογο,
λέγοντας για την ιστορία της μπάντας, τον παραγωγό του cd,
τις πωλήσεις, δεν ξέρω γω τι άλλο.

για το lateralus, πρέπει να του λες να το ακούσει.

1 σχόλιο: