βαρέθηκα, πάρτε μια (φετινή) λίστα

στην αρχή είχα ετοιμαστεί να το ξανακάνω φέτος,

μετά είπα να μην το κάνω,

και μετά βαρέθηκα, 

και είπα να το κάνω,

σαν πιστός οπαδός του εδεσσαικού.

14 βγήκαν,

δεν ξέρω αν είναι πολλά ή λίγα,

τόσα είναι όμως,

πάρτε και τσεκάρετε,

να κάνουμε χαμό.

marilyn manson - the pale emperor

έριξε ταχύτητες, κράτησε την ατμόσφαιρα, και βρήκε την λύση (του). 

καιρό είχε να βγάλει τόσο δυνατό δίσκο, 

τρελά κόλπα και με τις συσκευασίες επίσης, cd και lp. 

βρήκε την φόρμα του λέμε

bjork - vulnicura

πρέπει να είναι μεγάλος κάγκουρας η μπιορκάρα. 

δεν γίνεται να της πάει τόσο το V (vespertine-vulnicura-volta) 

χώρισε, και μάλλον κρατούσε σημειώσεις σε κάθε στάδιο. ευτυχώς. 

πρέπει να είναι εξωγήινη μάλλον, κατά εκεί πάει το πράγμα

marriages - salome

όχι, δεν είναι το true detective μωρό μου. αλλά είναι και γαμώ τα εξώφυλλα έτσι;; 

δεν θα πω πολλά, red sparowes με φωνητικά. 

αντίο.

fall out boy - american beauty/american psycho

χαμός. χαρά. οι τύποι περνάνε δεύτερη εφηβεία, και να σας πω την αλήθεια, 

κάπως τους προτιμώ περισσότερο τώρα. 

ρεφρενάρες, κούνημα, και τραγούδια που θα τα σιγοτραγουδάς, θες δε θες. 

δε αμέρικαν γουέι.

wolf  alice - my love is cool

δεν τους ξέρεις μάλλον, αλλά αν σου πω ότι έχασαν το νο1 στην βρετανία 

από την φλορενσάρα για 500 αντίτυπα θα ψαρώσεις;; 

να το κάνεις, ντεμπούτο, τραγουδάρες, φωνάρα, όλα. 

λίγο pop, λίγο shoegaze οδηγούν σε αυτό. εξαιρετικό. 

florence & the machine - how big, how blue, how beautiful

καιρός ήταν. πολυ περιμέναμε. δεν τρελάθηκα στην αρχή,
αλλά έχει layers ο δίσκος ρε πούστη, 

και όσο πιο πολύ το άκουγα, τόσο περισσότερο γούσταρα. 

μπράβο της. και για εσάς που ρωτάτε, ναι, 

θυμίζει περισσότερο τον πρώτο δίσκο. τον καλό, ξέρεις.

kamasi washington - the epic

χίπστερ αλέρτ; ίσως. ο δίσκος είναι α-π-ί-σ-τ-ε-υ-τ-ο-ς όμως. 

θα σε κάνει να αγοράσεις ηχοσύστημα, 

μόνο και μόνο για να νιώσεις την παραγωγή. 

και τα όργανα. και τις συνθέσεις. 

3 ώρες βέβαια, αλλά τι να λέει. προσκύνημα.

the sonics - this is the sonics

μην γίνουμε και φλώροι, πάρε και τον γκάραΖ δίσκαρο της χρονιάς. 

από τους sonics βέβαια (??). όπως πρέπει. 

λίγο γυαλιστερή παραγωγή βέβαια, αλλά αυτές οι κιθάρες τα δίνουν όλα. 

σεβασμός στα παππούδια ρε

laura marling - short movie

αχ το κορίτσι, αχ. 

παίζει να έχω όλες τις κυκλοφορίες της κάθε χρονιά στα καλύτερα. 

φοβάμαι να το  ψάξω, άστο. 

εδώ έχει και ηλεκτρακουστικές, έχει και λίγο νεύρο. 

μεγαλώσαμε μαζί της, έγινε και 25 τώρα, ποιός την πιάνει.

nadine shah - fast food

pj harvey των φτωχών; δεν ξέρω, δεν με απασχολεί. τρομερή φωνή η ναντίν όμως, 

από αυτές που εκτιμάς λίγο περισσότερο όταν βραδιάζει, 

όταν έχεις κανα δηλητήριο να σε συνοδεύει. 

δεύτερος δίσκος, εξαιρετική προσπάθεια και αυτός. 

jamie xx  - in colour

ο ηλεκτρονικός δίσκος ο σωστός, ο πρόστυχος (όχι, αλλά ξέρεις). 

παραγωγή από four tet, και είναι αυτό ακριβώς που περιμένεις. 

ναι, είναι τόσο καλό. 

έλα άντε, καλοκαίρι είναι, μην τα διώχνεις τα κορίτσια, βάλε αυτό καλύτερα.

faith no more - sol invictus

εδώ όμως δεν έχει κόλπα. δίσκαρος. 

δεν περίμενα να μου αλλάξουν την ζωή, το έχουν κάνει ήδη. 

ήμουν ξεκάθαρος για το τι περίμενα. έναν καλό δίσκο, 3-4 πολύ καλά κομμάτια, 

για να έχει ένα νόημα να συνεχίσουν να βολτάρουν σαν faith no more. 

mission accomplished. 

separation anxiety. 

ο δικός μου ανίκητος ήλιος, 

εσύ

mewithoutYou - pale horses

μα έλα που δεν το περίμενα. αδυναμία του αδερφού αυτοί εδώ, 

τους ακούω χρόνια, μάλλον χωρίς την θέλησή μου, 

και τώρα ήρθε η ώρα να τους εκτιμήσω. 

κομματάρες, φωνάρα, για την ακρίβεια φ-ω-ν-ά-ρ-α. όλα. 

προσωπική αδυναμία και της hayley williams, να τα λέμε όλα. έπος.

chelsea wolfe - abyss

μήπως είναι νωρίς; μήπως να το ακούσω άλλες 5 φορές;; 

τόσες το άκουσα από χτες. 

εύκολα ταξίδευα για να την δω σε κανά live, το καλό όμως, 

σε κλειστό, με κάπνα, να σου σηκώνει την τρίχα το μέρος, 

και να βλέπεις αυτήν και να αλλάζεις ωροσκόπο στο ζώδιο από την ζάλη.

το after the fall μάλλον θα γίνει το κομμάτι μου. 

scream and run 

έχει και άλλα η χρονιά βέβαια, 

μέχρι στιγμής όμως, 

κάπου εδώ είμαι για φέτο.

και επειδή σας αγαπάω όλους, πάρτε την κομματάρα, 

έτσι για να με θυμάστε,

ρε πούστη.