εξομολόγησις

μου λείπεις.

δεν μπορώ να το περιγράψω με λέξεις,
θα προσπαθήσω όμως.

οι λέξεις, αυτές που μου έμαθες πόσο σημαντικές είναι,
πως πρέπει να λέγονται σωστά,
να τις εννοείς όσο κανένας άλλος,
να τις καθρεφτίζεις στα μάτια σου.

δεν μπορώ να ξεχάσω τις στιγμές που είμασταν μαζί,
τις στιγμές που ήδη αναπολώ..

τα όνειρα που πραγματοποίησες,
τα όνειρα που δημιούργησες,
τους εφιάλτες που διέλυσες,
την σιγουριά που προκάλεσες.

τίποτα δεν είναι το ίδιο σήμερα,
τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτά που πρόσφερες..

η δική σου έννοια της επιθετικότητας,
σαν να σημείωνες τον χώρο σου,
σαν να έλεγες "ξέρεις κάτι; μέχρι εδώ είσαι."

όλα αυτά χωρίς να χάνεις την θηλυκότητά σου,
χωρίς να συμβιβάζεσαι για κάτι που δεν σε πρεσβεύει.

το αστείο πάντως είναι ότι σε έβαλα στην καρδιά μου,
εκεί που κάποιος θα περίμενε ότι θα αποτραβιόμουν,
αν σκεφτείς την ιστορία μου, αν σκεφτείς την δική σου ιστορία.

τελικά δέθηκα μαζί σου,
και όπως είπα, ίσως και να μην το περίμενα να γίνει,
ειδικά τώρα στο τέλος.

σε λάτρεψα, σε έβαλα μέσα στα όνειρά μου,
και τώρα δεν μπορώ να το κάνω,
και αυτό δεν μπορώ να το αποδεχτώ.

κάποιος ίσως πει ότι δεν έχει περάσει πολύς καιρός,
αλλά δεν είναι έτσι.

μου λείπει το καινούριο από εσένα,
μου λείπει η έκπληξη που μου προκαλούσες τόσο εύκολα,
προφανώς και δεν μπορούσα να σε ψυχολογήσω,
και δεν νομίζω να το καταφέρω στα κοντά.

μου λείπει η φωνή σου,
αυτή η μελωδία που κουβαλάω ακόμα μαζί μου,
τα μάτια σου,
εκείνο το βλέμμα που δεν μπορείς να καταλάβεις που τελειώνει.

δεν χρειάζεται να σβήσεις το παρελθόν σου,
όπως φαίνεται ότι προσπαθείς να επιτύχεις,
μπορείς να το αφήσεις να υπάρχει δίπλα σου,
δεν χρειάζεται να σε καταδιώκει, αλήθεια δεν χρειάζεται.

μου λείπεις,
γιατί έχω συνδέσει απίστευτα πολλά μαζί σου,
γιατί μου έμαθες να εκτιμώ την καταιγίδα,
γιατί ενώ κάποιες φορές κουραζόμουν,
πάλι εσένα έψαχνα όταν..

και ακόμα δεν ξέρω γιατί εξαφανίστηκες.
ξέρω όμως ότι τα μάτια σου ακόμα κυκλοφορούν στις φλέβες μου,
η καρδιά μου ήταν πάντα ο στόχος βλέπεις.

εγώ θα περιμένω πάντως,
δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά.

από το 2010, που έβγαλες το the bad wife,
υπάρχει σιωπή. θα περιμένω.

μου λείπεις julie.

θα περιμένω όμως.