1996, 20 χρόνια μετά (λίστα λέμε)

μόλις μου έσκασε,
και έχει τραγική ζέστη επίσης,
οπότε είπα να τελειώσω την καφεδάρα κάνοντας την φετινή σύνοψη


πρώτα έκανα την λίστα,
και μετά προσπάθησα να βρω τρόπο να τα διαχωρίσω.
η απλή αρίθμηση είναι για τους φλώρους άλλωστε.

τρεις οι κατηγορίες των διαγωνιζόμενων για φέτος-τώρα δηλαδή,
και οι τίτλοι είναι τουλάχιστον ξεκάθαροι.
1. για εμάς τους άντρες
2. τα θέλω σε βινύλιο
3. αν μας ρωτήσει γκόμενα, αυτά ακούμε/καλοκαιράκι έχει η καρδιά μου

άιντε πάμε



Κατηγορία ν.1
"για εμάς τους άντρες"

ulver - atgclvlsscap

μεγάλη επιστροφή, 

όχι ότι έφυγαν και ποτέ βέβαια. 

πιο κοντά σε αυτά που αγαπήσαμε, πιο κοντά στις καρδιές μας. 

το κάνουν να φαίνεται τόσο εύκολο πάντως, που ίσως και να είναι. 

για αυτούς τουλάχιστον.

swans - this glowing man

δεν το άκουσα πολύ, δεν πρόλαβα, μόνο 2 φορές. είναι αρκετές για να είναι εδώ, προφανώς. 

το ομώνυμο κομμάτι είναι από άλλον πλανήτη πάντως. 

έχει αυτά που περιμένεις, πλέον, και άλλα τόσα. βλέπουμε..

sarabante - poisonous legacy

μέτριο, 9 στα 10. θα το ρισκάρω, και θα πω ότι με άρεσε πιο πολύ από το πρώτο. 

και το πρώτο με άρεσε ΠΟΛΥ. κραστ νομίζω το λένε, και είναι φανταστικό, 

ό,τι καλύτερο για να βγάλεις ενέργεια, άχαστο.

nails - you will never be one of us

21 λεπτά δίσκος, ο μεγαλύτερός τους μέχρι σήμερα. 

το τελευταίο κομμάτι κρατάει 8 λεπτά βέβαια. 

τα παιδιά είναι τρένο που έρχεται κατά πάνω σου, και θα το αφήσεις να σε χτυπήσει. 

κομμάτια που θα θυμάσαι, όχι απλά ξύλο.

ihsahn - arktis

καλή και η ποιότητα, εδώ όμως είπε να το γυρίσει πιο πολύ προς το black metal, και το έκανε. πετυχισιά καλή που λέγαμε. 

όχι ότι δεν προτιμώ και τα προηγούμενα, αλλά εδώ είναι η φλέβα (μας), 

εδώ τον θέλω καρδιά μου. 

εδώ.

david bowie - blackstar

να το ακούσεις. δεν χρειάζεται review και ιστορίες. είναι έπος. να το ακούσεις. θα σε αρέσει.

garbage - strange little birds

τα προηγούμενα ήταν αρκετά καλά, με άρεσαν. αυτό όμως είναι φανταστικό. 

ο καλύτερος δίσκος τους, μετά το v2.0. τόσο καλό. 

άντε, καιρός ήταν.

thrice - to be everywhere is to be nowhere

έκαναν μία περίεργη στροφή στο ραδιόφωνο, αυτό νιώθω εδώ. 

από τις πιο αδικημένες μπάντες ever, και μου φαίνεται εδώ θα πάρουν το αίμα τους πίσω. 

πάντα έπαιζαν φανταστικά, vheissu και alchemy απίστευτοι δίσκοι, 

αλλά αυτό μάλλον θα αρέσει σε όλους. 

κερδίσαμε;; ίσως. αυτοί σίγουρα ναι.

Κατηγορία ν.2
"τα θέλω σε βινύλιο"

tindersticks - the waiting room

αυτή η φωνή, αυτή η μουσική, είναι όλα στα τέρματα. 

σίγουρα δεν είναι για όλες τις ώρες, αλλά είναι τέλειοι για τις υπόλοιπες, 

εκεί που μετράει πραγματικά τι θες να ακούσεις. 

με βάζουν στον δικό τους κόσμο, δεν ακολουθούν εμένα, εγώ τους ακολουθώ.

marissa nadler - strangers

από τα αγαπημένα μου εξώφυλλα έβερ. 

την ακολουθούμε χρόνια, και εδώ μας δίνει τον πιο προσωπικό της δίσκο, 

τον δίσκο με το περισσότερο νεύρο. 

chelsea wolfe, πριν την chelsea wolfe. επίσης, τι εξώφυλλο...

savages - adore life

συνεχίζουμε στα τρομερά εξώφυλλα, 

και εδώ έχουμε τον δεύτερο δίσκο από τις αγγλίδες με την γαλλίδα στα φωνητικά, 

να αισθάνονται πιο ώριμες από ποτέ. 

έχουν ρίξει αισθητά τις ταχύτητες, και έχουν δώσει πολύ περισσότερη σημασία στον στίχο. 

ένας δίσκος που θα σε κάνει να τον ακούσεις με το χαρτάκι στο χέρι, 

θέλεις να βλέπεις τι λέει το κορίτσι με το κοντό μαλλί. 

αυτό είναι η μουσική, σωστά;

underworld - barbara barbara, we face a shining future

παλαίουρες, όταν τα έκαναν αυτοί εμείς ακούγαμε prodigy φάση. 

δεν περίμενα να μου κάνει τόσο "κλικ", έλα όμως που μου πήρε το κεφάλι. 

ίσως να έπρεπε να το περιμένω, αν και αυτό δεν αλλάζει κάτι. 

ώριμο, με νεύρο πρώτου δίσκου. δύσκολο, αλλά το κατάφεραν.

deftones - gore

έκαναν στροφή. στην παραγωγή, στα φωνητικά, στις κιθάρες, σχεδόν παντού. 

μην περιμένεις τριλογία diamond eyes- koi no yokan - gore. 

είναι κάτι άλλο, και είναι καλό.

the last shadow puppets - everything you've come to expect

η tina turner στο εξώφυλλο χορεύει, κάτι θα ξέρει. 

στο live ήταν φανταστικοί, όπως και ο δίσκος που έβγαλαν. 

καμία επαφή με τον πρώτο, και αυτό δίνει extra πόντους. 

επίσης, και οι 2 είναι κιθαρίστες, και το πρώτο όργανο στην παραγωγή είναι το μπάσο. 

dracula teeth μωρό μου

radiohead - a moon shaped pool

εδώ τελειώνει ο χρόνος, η μεγαλύτερη μπάντα στην ιστορία της μουσικής. 

μόνοι τους παίζουν μπάλα, μόνοι τους βάζουν τον πήχη, τον οποίο ξεπερνάνε συνεχώς. 

δεν περιγράφω άλλο, 10/10

Κατηγορία ν.2
"αν μας ρωτήσει γκόμενα, αυτά ακούμε/καλοκαιράκι έχει η καρδιά μου"

the heavy - hurt & the merciless

τέτοια θέλουμε. γκρουβάτο, νευρικό, χορευτικό, καλοκαιρινό. σαν και εμένα δηλαδή. 

πέρα από χαζά, είναι καλός δίσκος, με κομμάτια που θα θυμάσαι, δεν τους το είχα. μπράβο τους

sia - this is acting

sia λέμε και κλαίμε. θεά, αγάπη, αδυναμία, όλα. 

ακόμα και τώρα στα πιο pop της, δείχνει τον δρόμο. 

δεν είναι τόσο ψηλά όσο το προηγούμενο, αλλά και αυτό κυλάει νεράκι, 

με 5-6 κομματάρες, απλά δεν είναι ολόκληρος ο δίσκος, 

είπαμε. εξαιρετική, όπως πάντα.

panic! at the disco - death of a bachelor

αυτό εδώ έσπασε το ρεκόρ της adele, 

αυτός ο δίσκος την κατέβασε από το νο.1 στην αμερική. 

παραξενεύτηκα, δεν τους είχα για τόσο καλούς. 

και τον άκουσα. μόνο χιτάρες, μόνο κομματάρες. όλα δικαιολογήθηκαν τελικά.

aurora - all my demons greeting me as a friend

αυτή η 20χρονη νορβηγίδα κάτι κάνει καλά. κάτι ξέρει μάλλον. 

δεν θα συγκρίνω με lorde, άλλη φάση, 

πιο ατμόσφαιρα, πιο γυαλισμένη, αλλά εξαιρετική επίσης. 

ακούστε το conqueror για να καταλάβετε τι εννοώ εσείς οι δύσπιστοι.

anohni - hopelessness

πάντα υπήρχε αγάπη. 

τώρα που αποφάσισε να βάλει λίγο νεύρο, έχουμε και έρωτα. 

απίστευτη φωνή ο πρώην antony and the johnsons, 

και δεν θα μπω καν στην διαδικασία με το φύλο. 

είναι γαμάτος/γαμάτη δεν ξέρω, δεν με απασχολεί. 

βγάζει μουσικάρες και αυτό είναι αρκετό.

the invinsible - patience

τελευταία προσθήκη, αυτή η δισκάρα που δεν είχα ιδέα, αλλά έπρεπε μάλλον, 

καθώς δεν είναι καινούριοι οι τύποι. 

πιο ήρεμο, πιο χαλαρωτικό, downtempo το λένε δεν ξέρω. 

τέλειο για απογευματινό καφέ. 

ninja tunes νομίζω; ναι, καλά νομίζω.

αυτά από εμάς,
την αγάπη σας στην ορχήστρα μας,
και όπως πάντα,
αν ακούσεις κάτι που σε άρεσε,
μην ντραπείς, πέστο μου.

over & out