και η αγάπη..

εντάξει, γελάει ο κόσμος.

ήθελα να ακούσω κρίνα, 

δεν ήθελα καφέ, 

δεν ήθελα αλκοόλ, 

ήθελα κρίνα όμως.

ξέρεις πως είναι, αυτό που είσαι σίγουρος για κάτι,

να ξέρεις τι είναι αυτό που χρειάζεσαι,

και να στο δίνει τόσο απλόχερα η καθημερινότητα,

τόσο αβίαστα, 

σχεδόν αναίμακτα,

αλλά να σε προκαλεί με την μη ύπαρξή του.

έτυχαν όλα αυτά,

έτσι λέει ο ποιητής, 

και πάνω σε όλες αυτές τις συνεχόμενες συμπτώσεις,

έπεσα πάνω σε αυτό.

θέλω να σας πω

.. να σας πω, 

πως ο ερωτευμένος άνθρωπος είναι ένα πλάσμα αβοήθητο..

όταν κοιμόμασταν ακόμα στο ίδιο κρεβάτι,

τις νύχτες κούρνιαζα στην αγκαλιά του,

όπως το κλωσσόπουλο στις φτερούγες της μάνας του!

Και να με πιστέψετε, 

κανένας κίνδυνος πια,

και κανένας φόβος, 

και ούτε πόλεμοι,

ούτε αναχαιτίσεις,

ούτε θανατος..

Μια άνοιξη!

και λουλούδια που μοσχοβόλαγαν,

και χρώματα, κίτρινα, κόκκινα, πράσινα, μωβ,

και η γλυκιά μυρωδιά της λουίζας που ανάβλυζε απ΄το σώμα του!

Και μου μιλούσε για θαυμαστά πράγματα του κόσμου

"ο κόσμος", μου έλεγε,

"δεν είναι όπως τον ξέραμε μέχρι τώρα..

δύο παράλληλες μεμβράνες,

που δεν έχουν αρχή και τέλος στο άπειρο σύμπαν

(δείχνει, κρατώντας παράλληλες τις δυο παλάμες της),

κάθε εκατό τρισεκατομμύρια χρόνια συγκρούονται,

όπως συγκρούονται δύο απλωμένα σεντόνια όταν φυσάει ο άνεμος

(δείχνει με τις παλάμες της την σύγκρουση),

και ο κόσμος καίγεται,

και συντρίβεται,

και σκορπάει στο χάος..

Και ΄μεις που αγαπηθήκαμε, 

που ήπιαμε,

που χορέψαμε,

που γελάσαμε,

που κλάψαμε μαζί,

δε θα ξανασυναντηθούμε..

Και όταν ξανάρθει η τάξη του κόσμου,

αστροναύτες θα ταξιδεύουν πάλι σαν φαντάσματα,

στα απόμακρα σύνορά του, 

να βρουν..

να βρουν αν υπάρχει ένα νόημα..

ένα νόημα σ΄αυτή τη γαμημένη ζωή.."

(Σταύρος Τσιώλης - Η Γυναίκα Του Αστροναύτη)

δεν υπάρχει να γράψω κάτι τώρα,

κάτι που να αντικατοπτρίσει τις σκέψεις μου,

τις ιδέες μου,

ούτε καν την μορφή που μου έχει επιβάλλει το πρόσωπό μου.

ήταν δύσκολη ημέρα σήμερα, 

και έρχονται δυσκολότερες,

αλλά θα ήθελα να μου χαμογελάς,

γιατί πέρα από τον χαρακτηρισμό του "αβοήθητου" για έναν ερωτευμένο,

υπάρχουν και άλλα επίθετα να τον χαρακτηρίσουν.

να μου χαμογελάς,

γιατί ο ερωτευμένος βλέπει αλλιώς.

βλέπει αλλιώς τον χρόνο,

πολύ διαφορετικά από τον υπόλοιπο κόσμο,

ένα δευτερόλεπτο μπορεί να είναι ολόκληρη ημέρα,

αρκεί να είσαι στο εύρος της περιπλάνησης του ματιού του.

και είναι τόσο σημαντικό αυτό το δευτερόλεπτο,

εκείνο που είσαι μέσα στο βλέμμα του,

που θα το παίζει συνεχώς, για πολλές ώρες,

θα το μετατρέψει σε καθαρό οινόπνευμα,

κάτι για να ρίξει σε μία του πληγή,

μπας και νίωσει τον πόνο της υγείας που θα του προκαλέσει ο καυτηριασμός.

μην ντραπείς να του προσφέρεις δευτερόλεπτα,

θα ανταμειφθείς με ώρες, με μέρες ολόκληρες,

αρκεί να είσαι σίγουρη ρε λουίζα.

(να είσαι.)

να μην φύγεις από το βλέμμα του,

να αφήσεις τις παραδόσεις για λίγο, τα πρέπει,

να πιάσεις την ουσία, να γίνεις αβοήθητη και εσύ.

μην ντραπείς να του δώσεις λίγο από το άρωμά σου,

λίγη από την μυρωδιά σου,

κάτι να τον συνοδεύει ενώ ξανοίγεται στα ανοιχτά του ιντερνέτ.

θα σε μυρίζει παντού, το ξέρεις..

αυτό θα πω και θα φύγω.

σε κρυφοκοιτούσα σήμερα, να το ξέρεις.

και όταν σε κοίταξα, έλαμψες.

φοβάμαι να σκεφτώ,
σχεδόν τρομοκρατούμαι, καθότι για τέτοια δύναμη μιλάμε,
πως υπάρχει μία περίπτωση να έκανα το ίδιο.

αλλά τον έχω αγαπήσει αυτόν τον φόβο, 

πάλι.

οι πιθανότητες (και όχι μόνο),

λένε ότι θα με νικήσει, πάλι.

αλλά μέχρι τότε θα τον έχω αγκαλιά,

στο υπόσχομαι.

στο υπόσχομαι.

20-14

ιστορικό νούμερο το 14,

το φόρεσε και ο μεγαλύτερος ευρωπαίος όλων,

ανθρώπων-ζώων και εποχών

από μόνο του είναι κάτι πολύ σημαντικό,

και όπως είδαμε, μάλλον κάτι πήγε καλά φέτος.

βγήκαν αρκετά,

θα προσπαθήσω να αριθμήσω,

αλλα λίγη σημασία έχει,

πέρα από την τριάδα, που ίσως έβγαλα σε ένα λεπτό,

η υπόλοιπη ταξινόμηση έγινε σε λιγότερο από αυτό.

29. Le Butcherettes - Cry Is For The Flies

γκαραζοπανκοροκ, γκομενα, σαπορτ σε melvins, ανακάλυψη του lopez των mars volta,

λόγω καταγωγής, ίσως. εξαιρετική περίπτωση αρρώστιας, δοκιμάστε άφοβα.

28, Closure In Moscow - Pink Lemonade

δες πάλι που θα γράψω mars volta. αλλά πιο pop, αν υπάρχει κάτι τέτοιο.

με ένα από τα κομμάτια της χρονιάς, κρίμα που βγήκε τόσο αργά..

27. Bohren & Der Club Of Gore - Piano Nights

mard volta εντάξει, να ηρεμήσεις. 

άκου αυτό, θα σε βοηθήσει νομίζω. ή όχι..;;

26. Cherry Ghost - Herd Runners

θυμάστε τους dredg; εδώ είμαστε για φέτο, εμείς που ξέρουμε.

πολύ αδικημένη μπάντα, δεν ξέρω γιατί.

25. September Girls - Cursing The Sea

κρίμα να μην φανεί τόσο καλός αστράγαλος,

όπως και να έχει όμως, μελωδικό, ροκεντρόλ, όλα.

και ντεμπούτο, αν μας λέει κάτι αυτό..

24. Kandle - In Flames 

λίγο βράδυ, λίγο μπιτ, λίγη έντεχνη ενορχήστρωση,

και βγήκε ο υπερδίσκος. γύρισα πολλές φορές πίσω σε αυτόν φέτος..

23. Alcest - Shelter

αν και έχει καιρό που βγήκε, δεν τον άκουσα τόσο πολύ,

ώστε να πάει πιο κάτω, ποτέ δεν απογοήτευσε, παρόλα αυτά.

μόνο σημειάρες.

22. Honeyblood- Honeyblood

ένα από τα καλά του να δουλεύεις  (;;) σε δισκάδικο.

το αγοράζεις από το εξώφυλλο, έλα που δεν ξέρεις.

και μόνο που έχει λίγο noise αλα sonic youth φτάνει. ναι.

21. Bruce Springsteen - High Hopes

φαινόταν. φοβερή ενέργεια, βλέπει μπροστά, ακόμα και σήμερα.

προσκύνημα σε μία από τις τελευταίες ροκεντρόλ ψυχές.

20. You Me At Six - Cavalier Youth

πέστο όπως θες, εγώ το λέω γαμάτο,

απίστευτο σερί πετυχημένων δίσκων, αουτσάιντερ που πληρώνει. αυτό.

έλα να βλέπω εξώφυλλα σε λέω

19. st vincent - st vincent

ό,τι πιο metal έχει βγάλει η ποπ. θα σε κερδίσει με τον χρόνο, 

όπως άλλωστε κάνουν όλοι οι καλοί δίσκοι. 

απίστευτη φωνή, λίγο hype παραπάνω βέβαια, αλλά ίσως να μην έχουν άδικο..

18. behemoth - the satanist

ο metal δίσκος της χρονιάς; όχι, αλλά είναι πολύ καλός ρε γαμώτο. 

δεν τους το είχα, καθώς τόσα χρόνια ήταν κάτι σαν μηχανές, 

κάπως έτοιμα όλα. εδώ το έχουν γεμίσει με συναίσθημα όμως, 

και αυτό τους φέρνει πάνω από την επιφάνεια. εξαιρετική προσπάθεια.

17. sharon van etten - are we there

ο δίσκος μπορεί και παραπάνω, απλά δεν τον άκουσα παραπάνω. 

η μεγαλύτερη στιγμή της, όπως φαίνεται. 

μεγάλη αξία, με σίγουρες ακροάσεις στο μέλλον, 

βάλε κρασί και πάμε μία βόλτα..

16. liars - mess

τι ωραίο εξώφυλλο, τι προσεγμένα βίντεα, τι αρρώστια, τι αλλαγή στο στυλ.

με άρεσε, γιατί έχει κάτι απο 90's στα πλήκτρα του, 

κάτι που θα ήθελες να χορέψεις, 

κάτι που θα έβαζες σε ένα μαγαζί για να χορέψουν. 

μην ρίξεις το ποτό πρόσεξε

15. la dispute - rooms of the house

και συνεχίζουν. και πετυχαίνουν. 

σαν να μην κουράζονται να γράφουν κομματάρες ένα πράμα. 

ο καλύτερος δίσκος τους;; ίσως. ίσως και όχι. 

και μόνο που μπαίνεις στο τριπάκι όμως, κέρδισαν.

14. interpol - el pintor

ο καλύτερος αναγραμματισμός στην ιστορία της μουσικής. 

γιατί τόσο ψηλά θα αναρωτηθείς. επειδή έτσι έκατσε, θα σε πω. 

το 14, στο 14, ισως είναι αυτό. 

και θα σε ρωτήσω επίσης, 

να με πεις άλλη μπάντα από το 2000 που έχει τόσες καλές κυκλοφορίες, 

και την βλέπεις σε λίστες αυτόν τον χρόνο. για σκέψου..

13. dum dum girls - too true

ας καλωσορίσουμε και την sub pop στην παρέα μας. 

δεν ξέρω γιατί, κάτι έχω τελευταία με αυτά τα κοριτσίστικα που είναι για αγοράκια, 

αυτά τα κορίτσια που παίζουν με την αντρική τους πλευρά.. 

πρέπει να το κοιτάξω..

12. young and in the way - when life comes to death

όταν η έννοια κλείνω ένα club για να παίξω, παίρνει κυριολεκτική σημασία, 

όταν παίρνεις αυτό που βλέπεις στο εξώφυλλο, 

όταν ματώνουν και οι τοίχοι, τότε μάλλον έβγαλες δισκάρα. 

τέτοια ενέργεια δεν έχεις ξαναζήσει να βγαίνει από τα ηχεία σου. 

θα παίζεις ξύλο και μόνος σου λέμε.

11. marissa nadler - july

έχει τραγουδήσει κομμάτια του xasthur. 

από εκεί την μάθαμε. αυτή η μελωδία στην φωνή της σε παίρνει από τον λαιμό, 

ο καλύτερος singer-songwriter δίσκος φέτος.

μόνο αρνητικό η μικρή διάρκεια, θέλεις πάντα παραπάνω..

10. nothing - guilty of everything

η relapse έχει παράδοση στην shoegaze σκηνή καλή μουσική έστω, 

μάλλον οι καιροί δεν επιτρέπουν πολλά όχι, 

ειδικά σε τέτοιους δίσκους. η φασαρία η καλή, αυτή που μας αρέσει, 

οι mbv έτσι όπως θα έπρεπε να είναι σήμερα.

9. rise against - the black market

ρίξε το σύστημα από μέσα. 

μόνο αγάπη για την ταυτόχρονη παρουσία εξαιρετικής μουσικής, 

ουσιαστικών στίχων, σωστού πατριωτισμού, 

όχι σαν τον δικό μας τον απροσάρμοστο/αμόρφωτο/ανούσιο/άρρωστο/

κάτι με Α στερητικό ρε παιδί μου. 

αν δεν ήταν η μικρή, θα είχαν και το βίντεο της χρονιάς..

8. solstafir - otta

κάτσε, τι εννοείς τώρα; δεν είναι μέταλ; ούτε με την post έννοια; και; 

και το πήγαν ένα σκαλί παρακάτω τα παιδιά. αυτό. 

ζω για την ημέρα που θα βγει η bjorkάρα να παραδεχτεί ότι έγραψε τα κομμάτια, 

δεν γίνεται να το σκέφτομαι μόνο εγώ αυτό..

7. triptykon - melana chasmata

το κύκνειο άσμα, το τέλος της σημαντικότερης τριλογίας 

για τους μη poweroprogressiveάδες.

καλλιτέχνης, μία λέξη για να προσδιορίσει τόσες άλλες. 

το τελευταίο(;;) έργο του giger. δεν περιγράφω άλλο. 

επίσης, αυτός είναι ο metal δίσκος της χρονιάς. 

και τώρα που τελειώσαμε με τα μέταλσ....

6. taylor swift - 1989

φάτε την σκόνη μου κοροιδάκια. 

έβγαλε δίσκαρο, πήρε και όλη την δισκογραφία από την μάζωξη της λογικής που διέλυσε την μουσική (μας) που το λένε spotify, 

επόμενο βήμα κομμάτι με τον thom yorke, και μετά η θέωση. 

δείχνει τον δρόμο, με την διαφορά ότι η συγκεκριμένη τον χαράζει ταυτόχρονα. 

να θυμάστε τι ζούμε, γιατί θα τα συζητάμε χρόνια αυτά...

5. scott walker + sunn o))) - soused

η συνεργασία της χρονιάς, κρίμα για τους ulver δηλαδή.. 

τόση, μα τόση μαυρίλα, τόσο ταιριαστή με την φωνή, τον ήχο.. 

μιλάμε για ένα κτήνος που ξαναφέρανε στην ζωή, 

οι στιγμές από αυτόν τον δίσκο θα χαραχτούν μέσα σου. 

μην τον δοκιμάσεις όταν δεν θα είσαι καλά, θα σε αφήσει σημάδια..

4. mo - no mythologies to follow

γκολ, κόντρα στην ροή του αγώνα. 

δεν το περίμενα, δεν το έβλεπα, δεν το έπαιξα.

μόνο κομματάρες, μόνο beat, μόνο κομμάτια που σου μένουν, μόνο σημειάρες, 

με αυτήν την διακριτική υπερπαραμόρφωση στην κιθάρα. 

ο καλυτερος φετινός uptempo δίσκος για φέτος, ναι.

3. ††† - †††

αμάν αμάν. αυτό που περιμένω, αυτό που περιμένω. αυτό, αυτό 1-0.

chino moreno σε μεγάλες φόρμες, με ηλεκτρονικές διαθέσεις, 

κάνωντας κάτι που μάλλον το ήθελε χρόνια. 

κάλλιο αργά δικέ μου. γλέντα τους όλους σε λέω

2. sia - 1000 forms of fear

εδώ να ευχαριστήσουμε την beyonce και την rihanna, 

που αρνήθηκαν το chandelier και κάτι άλλα, και την έκαναν να βγάλει προσωπικό δίσκο. 

pop δισκος της χρονιάς, εύκολα, με το βίντεο της χρονιάς (ευχαριστώ Κώστα), 

και εμένα να ντρέπομαι να το παίζω στο last.fm για 7η φορά την μέρα,

και να ψάχνω εναλλακτικές μεθόδους. 

fun fact: στις λίστες με τα top tracks του καλλιτέχνη στο last.fm, 

ολόκληρο το album είναι από το νο1 μεχρι το νο12 με την σειρά των κομματιών. 

είπαμε, είναι δίσκος, και φαίνεται..

1. swans - to be kind

κανείς δεν το περίμενε. ναι καλά. 

2 ώρες πόνου, σκέψης, επαναληπτικότητας, επανεξέτασης, πόνου είπαμε;;; 

δεν έχει αντίπαλο ο άνθρωπος, έχει επαναπροσδιορίσει τον όρο μουσική μέσα του, 

και μας δίνει κάθε φορά καινούριους ορισμούς. 

δεν είναι για όλους, δεν είναι για κατανάλωση, 

είναι η μετουσίωση της σταύρωσης σε ήχους, 

είναι κάτι μεγαλύτερο από εσένα, είναι καλύτερο από το seer. 

είναι ο δίσκος της χρονιάς, είναι η μουσική που χρειαζόμαστε, 

για να πιστέψουμε ότι κάτι έχει μείνει όρθιο μέσα μας, μόνο και μόνο για να το ρίξει ο gira..

πολλά σκαμπανεβάσματα φέτο,
κάτι έμεινε όρθιο, ευτυχώς,
κάτι έμεινε για να δει το 2015.

γεμάτη χρονιά, μουσικά μιλώντας,
έπρεπε να κόψω πολλούς καλούς δίσκους,
ίσως αναφερθώ ξέχωρα σε αυτούς, αλλιώς..

άντε τράβα άκου τώρα,
και πες άποψη.

περιμένω.

(santa) κλάους

ήρθαν τα χριστούγεννα από τον κλάους χτες,
λίγο νωρίτερα, αλλά δεν γαμείς,
δεκέμβριο ήθελαν να παίξουν την αγωνιστική,
δεν φταίμε εμείς.

είχα καιρό να μην καταφέρω να κοιμηθώ από υπερένταση.

έγινε σήμερα,
πραγματικά δεν θυμάμαι την προηγούμενη φορά.

δεν ήταν ένα απλό διπλό,
τίποτα δεν είναι απλό άλλωστε.

ούτε είναι κάτι τόσο σημαντικό,
ώστε να καταφέρει να αλλάξει την ζωή μου,
ναι ξέρω, ποδόσφαιρο είναι, μέχρι εκεί.

δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο όμως,
δεν το έχω ξαναζήσει.

έχουμε πάρει τελικούς,
έχουμε χάσει και έναν,
όλα καλά, όλα ωραία.

αλλά να πάμε στο τηγάνι,
όντας πρώτοι,
και να τους πατήσουμε κάτω,
προφανώς με κόντρα διαιτησία,
αλλά τόσο ψυχωμένα,
που κυριολεκτικά να μας αδικεί το τελικό σκορ.

έτσι φτιάχνεις καινούρια γενιά,
έτσι πας μπροστά.

αυτό είναι σήμερα ο ΠΑΟΚ μας,
αυτό πρεσβεύει.
είναι ιδέα, αφού.

πραγματικά μπορώ να πιστέψω ότι κάποτε ο γαύρος ήταν κάτι αγνό,
η συνοικία του πειραιά, η φτωχολογιά,
όλοι αυτοί οι 40άρηδες και βάλε,
έχουν αλλιώς τον ολυμπιακό μέσα τους.
ναι, το πιστεύω.

αλλά η δική μου γενιά, και μπροστά,
δεν τους ξέρει αυτούς.

έχει δει τον κόκκαλη,
να κατασπαράζει τα πάντα,
την αλαζονία να πιάνει κόκκινα (χα),
πραγματικό υποκατάστατο,
για την έλλειψη διάφορων πραγμάτων.

εμείς από την άλλη,
είμαστε από την άλλη πλευρά.

δεν γίναμε ΠΑΟΚ για τους τίτλους,
ίσως και γιαυτό να χαιρόμαστε τώρα, έστω διακριτικά,
δεν γίναμε ΠΑΟΚ για να βγαίνουμε με αέρα έξω στην αυλή του σχολείου.

ολυμπιακοί και αρειανοί γίναν πολλοί έτσι,
και κάποιοι παναθηναικοί ίσως.

για αυτό το λέω-λέμε ιδέα,
κάτι συμβολίζει, κάτι έχει από πίσω ρε παιδί μου,
αν είσαι ΠΑΟΚ το ξέρεις,
αν δεν είσαι, άστο, πάνε παρακάτω.

ευχαριστούμε ρε μάγκες,
ό,τι και να γίνει στο τέλος, εμείς πάλι εδώ θα είμαστε.
ό,τι.

αρκεί να βλέπουμε να γυαλίζει το μάτι σας.

επίσης,
να έχουν στο νου τους, όπως είπε ήδη ο κόλκας,
ότι η διαφορά είναι στο +8 σήμερα που μιλάμε.

δεν υπάρχει περίπτωση να περάσουν από την τούμπα.


άιντα ΠΑΟΚάρα