"Know it sounds funny but i just can't stand the pain..."
Όχι, δεν με πήρε από κάτω,
απλά κολλάει τέλεια.
Ετοιμαζόμαστε για καινούρια αρχή,
και το timing νομίζω είναι καλό.
Πέρασε το καλοκαίρι, κάναμε τις βόλτες μας,
από εδώ και από 'κει, μέχρι και χρώμα πήραμε.
Αλήθεια, πότε "περνάει" το καλοκαίρι?
πότε τελειώνει?
όταν γυρνάς από την άδεια,
όταν πιάνει σεπτέμβριος,
ή δεν περνάει ποτέ ξερωγω, είμαστε σε καλοκαιρινό mood all year long?
Αν ρωτάτε εμένα,
δεν με πιάνει το καλοκαίρι, δεν το πάω ρε παιδί μου,
δεν αγαπιόμαστε, δεν ταιριάζουμε..
ούτε με τον ήλιο επίσης, δεν βγάζω άκρη.
και μουσικά δηλαδή, δεν ανήκω στο καλοκαίρι.
Πριν κάτι χρόνια λοιπόν,
έμαθα να κατηγοριοποιώ την μουσική,
δίνοντάς την την ανάλογη εποχή.
Και είναι αστείο, εώς ειρωνικό θα έλεγα,
που η λιγότερο αγαπημένη μου εποχή,
είναι ακριβώς πριν την αγαπημένη μου.
here comes the fall,
και με περηφάνια θα υποδεχτούμε το φθινόπωρο,
όπως θα υποδεχτούμε και τις βόλτες με ακουστικά στα αυτιά,
παίζοντας τις καλύτερες μουσικές, κοιτώντας όσο πιο μακριά γίνεται.
Προς το παρόν βαράω απαλεψιές,
με ρέγκαι, αποτριχωμένα (αντρικά) κορμιά,
και τον federer τον ίδιο να παίζει ρακέτες στην παραλία.
όχι άλλο καλοκαίρι, όχι άλλη ρέγκαι, όχι άλλο κάρβουνο.
Ευτυχώς δεν είμαι μόνος, να το πούμε αυτό,
έρχεται απίστευτο κύμα, και θα τα σαρώσει όλα.
converge, neurosis, ίσως cult of luna..
Οπότε, καλά είμαστε,
και όπως λέει και το τραγούδι..
Όχι, δεν με πήρε από κάτω,
απλά κολλάει τέλεια.
Ετοιμαζόμαστε για καινούρια αρχή,
και το timing νομίζω είναι καλό.
Πέρασε το καλοκαίρι, κάναμε τις βόλτες μας,
από εδώ και από 'κει, μέχρι και χρώμα πήραμε.
Αλήθεια, πότε "περνάει" το καλοκαίρι?
πότε τελειώνει?
όταν γυρνάς από την άδεια,
όταν πιάνει σεπτέμβριος,
ή δεν περνάει ποτέ ξερωγω, είμαστε σε καλοκαιρινό mood all year long?
Αν ρωτάτε εμένα,
δεν με πιάνει το καλοκαίρι, δεν το πάω ρε παιδί μου,
δεν αγαπιόμαστε, δεν ταιριάζουμε..
ούτε με τον ήλιο επίσης, δεν βγάζω άκρη.
και μουσικά δηλαδή, δεν ανήκω στο καλοκαίρι.
Πριν κάτι χρόνια λοιπόν,
έμαθα να κατηγοριοποιώ την μουσική,
δίνοντάς την την ανάλογη εποχή.
Και είναι αστείο, εώς ειρωνικό θα έλεγα,
που η λιγότερο αγαπημένη μου εποχή,
είναι ακριβώς πριν την αγαπημένη μου.
here comes the fall,
και με περηφάνια θα υποδεχτούμε το φθινόπωρο,
όπως θα υποδεχτούμε και τις βόλτες με ακουστικά στα αυτιά,
παίζοντας τις καλύτερες μουσικές, κοιτώντας όσο πιο μακριά γίνεται.
Προς το παρόν βαράω απαλεψιές,
με ρέγκαι, αποτριχωμένα (αντρικά) κορμιά,
και τον federer τον ίδιο να παίζει ρακέτες στην παραλία.
όχι άλλο καλοκαίρι, όχι άλλη ρέγκαι, όχι άλλο κάρβουνο.
Ευτυχώς δεν είμαι μόνος, να το πούμε αυτό,
έρχεται απίστευτο κύμα, και θα τα σαρώσει όλα.
converge, neurosis, ίσως cult of luna..
Οπότε, καλά είμαστε,
και όπως λέει και το τραγούδι..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου