my only exception

Περίεργη που είναι η ζωή..

Κάθομαι και λιώνω στο fifa που λες,
division 2 αέρα, και έχει ο θεός,
και βάζω μουσικούλες, κάνω pause για καφέ και τα συναφή,
και περνάει όμορφα η ώρα.

Πριν από λίγο άνοιξα το facebook,
και είδα την ανάρτηση των μεγάλων-τεράστιων-καιδενξερωγωτι paramore.

Εννοείται αγαπάμε paramore,
αλλα οκ, όποιος το διαβάζει αυτό τώρα, ήδη το ξέρει,
πάμε παρακάτω λοιπόν.

η ανάρτηση αναφέρει το εξής:
"There are 14 videos on the Official Paramore Music Videos playlist on YouTube...
which one is your favorite?"

οι "ψαγμένοι" ίσως νιώθετε ήδη τι θα πω.

14 βίντεο, ωραία.
Paramore όλα, μια χαρά,
3 άλμπουμ, 14 βίντεο, ποιος είσαι ρε φίλε, τα έσπασες όλα.

Για την ακρίβεια, 13 βίντεο από 3 άλμπουμ,
και ένα που είναι στον αέρα, το monster,
που γράφτηκε για soundtrack, ίδια φάση ακριβώς με το decode.

Και φτάσαμε στο ψητό.

πλέον οι αγαπημένοι paramore, δεν είναι paramore.
είναι η Hayley και η παρέα της.

γιατί hayley??

μην με κοιτάς περίεργα, 
ξέρεις για πιο πράγμα μιλάω.


Είχε γίνει ένας χαμός πέρυσι που λες,
καθώς θέλανε να κάνουνε τους paramore,
μπάντα της κοπελιάς πιο πάνω.


και δικαίως, η μικρή έχει αστέρι, κανείς δεν το συζητάει αυτό.


αλλά όχι έτσι, 
μην διώξεις τα 2 ιδρυτικά μέλη της μπάντας,
για να της δώσεις ακόμα πιο πολύ δύναμη,
αστέρι έχει λέμε, θα λάμψει..


σαν αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης λοιπόν,
έμεινε μόνο η κοπέλα και ο μπασίστας,
οι οποίοι σήμερα είναι οι paramore,
μία μπάντα που ούτε σκέφτηκαν να φτιάξουν,
ούτε τίποτα παρόμοιο, αλλονών ιδέα ήταν.


13 βίντεο από τα 14 λοιπόν.


στο 14, πάλι το ίδιο όνομα έχει απο πάνω,
αλλά πλέον μιλάμε για άλλο πράγμα,
και πραγματικά απορώ πως δεν ντρέπονται κάποιοι άνθρωποι,
στον βωμό του χρήματος, και της δόξας μην ξεχνιόμαστε,
να ποδοπατούν ό,τι βρίσκουν στο διάβα τους.


και μην ακούσω πως "οκ, σιγά το group, μουσική για ανήλικα κορίτσια είναι".


όχι, και όχι.


δεν είμαι ανήλικο κορίτσι, ενήλικο είμαι,
και εμένα αυτό που με προβληματίζει είναι η δύναμη που φαίνεται πως έχουν οι εταιρίες,
να σηκώνουν και να κατεβάζουν συγκροτήματα,
από την μία μέρα στην άλλη.


δεν ξέρω πόσες φορές έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο,
ή πόσες φορές έγινε κάτι τέτοιο και το μάθαμε,
αλλά αυτό προσωπικά με πόνεσε πάρα πολύ,
μάλλον λόγω του φανμποισμού μου.


και δυστυχώς, 
όσο ωραία φωνή και να έχεις,
όσο καλή σκηνική παρουσία,
ας είσαι απίστευτα sexy,
και ας έχεις και φανταστικά χέρια,
αυτό που συνέβη, έσπασε το γυαλί μεταξύ μας hayley,
και ας μην θέλω να το παραδεχτώ ανοιχτά..

άντε πάλι, μην με κοιτάς λεω,
ξέρεις τι θα σου πω....

το κόκκινο σε πάει περισσότερο.

home run

εντάξει, γύρισα από την ολλανδία,
και τολμώ να πω πως τα πράγματα ήταν όπως τα περίμενα, μέσες-άκρες.
και οι έλληνες, εμείς δηλαδή,
όπως μας περίμενα είμαστε.
χειρόφρενα πάνω στις γέφυρες, με μάκη χριστοδουλόπουλο στα τέρματα.
ε οκ, είναι στο dna τελικά, δεν παίζει.

και γύρισα.
και τι κατάλαβα??

δεν θα γκρινιάξω, στο amsterdam δεν θα μπορούσα να μείνω,
από το λίγο που είδα.
αλλά στο leiden εύκολα. πολύ εύκολα.
όσο γειτονιά πρέπει, όσο ξεχαρβάλωμα χρειάζεται επίσης.

και γύρισα.
και ένιωσα μαλάκας.

πριν πατήσω το πόδι μου στην πατρίδα, σε λέω,
νιώθω ελλάδα.
στην ουδέτερη ζυρίχη, εκεί που θα έπαιρνα το plane για πίσω,
αρχίζει ξαφνικά, από το πουθενά, να μπερδεύεται ο κόσμος,
να κάνει τρεις σειρές για να μπει στο plane που λέγαμε,
για να κάτσει στις αριθμημένες θέσεις, να γκρινιάζει, να φωνάζει,
και εγώ να χαμογελάω κλαίγοντας, γιατί ρε συ Μήτσο,
καλά μας κάνουνε ρε συ.

Πρέπει να αυτοκτονήσουν αυτήν την γενιά των 40-50 πρώην αριστερών.
ντεμέκ ανοιχτόμυαλοι, τα μυαλά μας πονέσανε, δεν μπορώ άλλο.

και όπως κάθε φορά,
δεν μπήκα να γράψω την εξυπνάδα μου για κανέναν άλλον λόγο,
αλλά για το κομμάτι που κόλλησα πάλι.

Passive/aggressive bullshit

δεν γίνεται, θα αρχίσω να νομίζω ότι δεν ακούω μουσική,
απλά πατάω το play και χάνομαι, φεύγω αλλού,
δεν γίνεται.

πόσο μου ταιριάζει αυτό το κομμάτι,
με πόσα "δικά" μας πράγματα...

αφού ρε Μήτσο δεν πάει αλλιώς το πράμα,
πρέπει να κουνήσουμε και εμείς το χέρι μας,
δεν γίνεται να τα περιμένουμε όλα στο πιάτο,
πρέπει να κάνουμε και εχθρούς,
ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε κάποιους να αισθανθούν άβολα,
να τους ξεκουνήσουμε από τα θεμέλιά τους.

αληθινό έπος,
από τα "maybe you are better off this way",
μέχρι το ιστορικό "it's your right and your ability, to become my perfect enemy".

τροφή για σκέψη,
καθώς όλα δείχνουν πως πρέπει να αλλάξουμε,
αυτή είναι η μαγική λέξη, και εγώ αυτό θα κάνω, το δηλώνω.

πάντα ανατρίχιαζα (κυριολεκτικά),
στο "why can't you turn against me? you fuckin' dissapoint me",
και σήμερα το νιώθω περισσότερο από ποτέ.

στο υπόσχομαι.