long time

Μια νύχτα πήρα την ομορφιά στα γόνατά μου,
και την βρήκα πικρή, και την βλαστήμησα.

Οπλίστηκα ενάντια στην δικαιοσύνη,
δραπέτευσα.

Μάγισσες,
Μιζέρια,
Μίσος.

Εσείς Θα διαφυλάξετε τον θησαυρό μου.

Κατόρθωσα να σβήσω από τα λογικά μου
κάθε ελπίδα ανθρώπινη.

Με ύπουλο σάλτο,
χίμηξα σαν θηρίο πάνω σε όλες τις χαρές σας,
να τις κατασπαράξω.

Επικαλέστηκα τους δήμιους,
να αναγκάσω πεθαίνοντας τα κοντάκια των όπλων τους.

Επικαλέστηκα κάθε οργή και μάστιγα, να πνιγώ στο αίμα, στη άμμο,
η απόγνωση ήταν ο θεός μου.

Κυλίστηκα στην λάσπη,
στέγνωσα στον αέρα του εγκλήματος,
ξεγέλασα την τρέλα..

Και η άνοιξη μου πρόσφερε..
το φευγαλέο γέλιο του ηλίθιου.

το βλέπω από μακριά που έρχεται,
και το καλωσορίζω.

σαν να ξεχνάω ότι το φοβάμαι.

σαν να το παίζω ανώτερος,
σαν να κλείνω τα μάτια μου, ενώ το αγκαλιάζω.

αυτή η ιστορία όμως ίσως να μην έχει τέλος,
ίσως να επαναλαμβάνεται,
αυτό που λέμε συχνότητα, κάπως έτσι.

έχουν γίνει τόσα πολλά από τότε,
τόσα και τόσα,
αλλά δεν θα μπορούσα να ξεχάσω εκείνο τον ιούνιο.

εκεί που είχε αρχίσει κάπως άσχημα,
ήρθε το τέλος, κάπου προς το τέλος,
και έχω να θυμάμαι σήμερις πολλά και διάφορα.

δεν ξέρω αν θα πρέπει να χαίρομαι για όλα αυτά,
που πέρασαν-και ακόμα κρατάω,
ή αν θα πρέπει να με πάρει από κάτω,
για την τύχη που (δεν) κουβαλάω.

μου είπαν σήμερα ότι μάλλον είμαι δυνατός,
και αλήθεια γέλασα, γιατί αυτό δεν είναι δύναμη.

σίγουρα ξεκινάει από την αδυναμία, σίγουρα,
οπότε η λέξη δύναμη μάλλον δεν μπορεί να χαρακτηρίσει αυτήν την κατάσταση.

επιβίωση ίσως είναι πιο ταιριαστή λέξη,
κυνισμός επίσης, μα όχι δύναμη.

δεν γίνεται να δείξεις δύναμη στην αδυναμία,
πόνο στην ευαισθησία,
και κάποιο τρίτο επιχείρημα,
επειδή με είπαν πως είναι και γαμώ να έχεις 3 ατάκες.

δεν μοιράζομαι τον πόνο μου επειδή είναι cool η μελαγχολία,
σίγουρα δεν το κάνω επειδή κάποιοι με είπατε ότι σας αρέσει.

μοιράζομαι,
επειδή έτυχε να δω τις πληγές μου,
και να χαμογελάσω, να αναπολήσω,
όχι να περηφανευτώ, όχι να νοσταλγήσω.

σήμερα μοιράζομαι επειδή πήρα το δικό μου βραβείο.

σήμερα έκλεισα ένα χρόνο, και πήρα το δικό μου νόμισμα,
από τους ανάλογους ΑΑ.

το όνομά μου είναι Αριστείδης,
και σήμερα κλείνω ένα χρόνο καθαρός.

πολλούς άφησα πίσω,
πολλά άλλαξαν,
πολλοί εκφράστηκαν,
ευτυχώς χωρίς λόγια, αλλά με πράξεις,
και μόνο χαρούμενος μπορώ να είμαι για αυτό.

αν το θέμα είναι που πάμε πάντως, θα σε πω.
στο αεροδρόμιο πάμε.
(για δυνατούς λύτες, και εσένα)

έσκασε η φούσκα πέρυσι,
μία φούσκα που με προστάτευε από πολλά,
σίγουρα από τον πόνο,
αλλά το σημαντικότερο ήταν η προστασία που με παρείχε από την πραγματικότητα.

τώρα είναι πιο αληθινά,
τώρα είναι η αληθινή εμπειρία,
τώρα βλέπω τι παίζει..

θα ήταν κρίμα να δίνω υπερβολική σημασία στο παρελθόν,
να φοβάμαι το μέλλον,
θα ήταν κρίμα για το παρόν.

παίξε όπως θέλεις με το παρακάτω ρήμα,
το νόημα είναι το ίδιο όμως.

σκότωσα πολλούς τον τελευταίο καιρό,
αλλά και όλοι αυτοί, σκότωσαν και εμένα.

αλλά εντάξει, στο αεροδρόμιο πάμε.