it's ok, i'm alright

ίσως και να μην τα ξαναλέγαμε,
όχι έτσι δηλαδή, αλλά (στο δεύτερο "α" ο τόνος) έλα που ξαναήρθα.

ανακαλύπτω ξανά πολλά, για να μην πω όλα,
αλλά (ξέρεις που πάει ο τόνος) ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός που λέει,
και θα ξεπεράσω ό,τι εμφανιστεί, δεν υπάρχει γυρισμός πλέον.

και θα κάνω αλλαγές,
δεν θα ξέρω από που θα μου έρχομαι,
πρώτα εμένα θα φροντίζω να εκπλήσω.
και θα γίνω περίεργος,
και δεν θα συμβιβαστώ,
και δεν θα μετανιώσω, όλα εδώ με φέρανε,
και εδώ δεν είναι καλά,
όχι σήμερα,
όχι έτσι,
όχι άλλο.

να κάτσω να ασχοληθώ με αυτά που πρέπει,
με αυτούς που το ζητάνε,
που το χρειάζονται, όσο το χρειάζομαι και εγώ.

και έχω καιρό να ακούσω μουσική όπως έμαθα,
έχει καιρό να με ακούσει η μουσική.
έχει καιρό να με ακούσει.

κάνε μου μια χάρη, και πάνε με σπίτι,
χωρίς να ρωτήσεις γιατί,
χωρίς να κοιτάξεις  επικριτικά,
χωρίς να νιώσεις κάτι αρνητικό χωρίς να ξέρεις.

τουλάχιστον άφησα τα σκοτεινά,
πήγα στα ατμοσφαιρικά, είναι μία αρχή, δεν μπορείς να πεις.

ήρθαμε σκαστοί, από την κλινική,
και θα΄ρθουμε ξανά, γιατί απο παιδιά...

όποτε είμαι καλά, αυτό θέλω να φωνάζω,
αυτό με ικανοποιεί, αυτό χρειάζομαι.
και ας βρεθώ στο σκοτάδι,
δεν με φοβίζει, ποτέ δεν με φόβιζε,
που ξέρεις, ίσως να μην έφυγε ποτέ από μέσα μου..

είναι τόσα που βρίσκονται δίπλα μου,
τόσες χαρές που με κοιτούσαν στα μάτια,
και εγώ κοιτούσα αλλού.
τώρα δεν θα γυρίσω το βλέμα,
θα κοιτάξω τον λύκο στα μάτια, και όπου βγάλει.

δεν θέλω να μιλάω άλλο,
θέλω να κοιτάω. μπορώ;
τόσο ειλικρινά στο λέω.

Λ.