χαμός/ζαλούρα 2013 edition

ανέβα-κατέβα το πούλμαν..

πάει λίγος καιρός που έχει χαθεί η μπάλα.
κάτι σαν να μην υπάρχει αύριο, ας πούμε.

αλλά η μουσική βιώνει μία από της καλύτερες ημέρες της,
ή για να το θέσω πιο σωστά,
βιώνει μία από τις πιο ταιριαστές της ημέρες, μαζί μου.

πολλά καινούρια album,
που πραγματικά το ένα είναι καλύτερο από το άλλο, δεν ξέρω πως..

και αφού είμαι χαλαρός και έτοιμος,
ας κάνω μία πρόχειρη καταμέτρηση του σκηνικού.
(έτσι πρόχειρα, καμιά 20αρια δίσκοι..)


chapter no.1
γυναικωτός aka μουσική για γκόμενες-κοριτσάκια πριν το λύκειο.

30 seconds to mars - love lust faith + dreams

τεράστιος ο αποπάνω κύριος. σοβαρός και στιβαρός. και όντως, 

ίσως να έχει γράψει/κάνει παραγωγή τον καλύτερο δίσκο του συγκροτήματος...

paramore - s/t

καλό ήταν τελικά. 

λίγο πιο χαρούμενο από ότι περίμενα, αλλά μάλλον είχαν τον λόγο τους. 

επέζησαν πάντως, αυτό (;;;) μετράει.

justin timberlake - the 20/20 experience

τα έφερε όλα βόλτα μέσα μου. μπράβο του. 

αρχίζει και ανεβάζει τον πήχη σε δυσθεώρητα ύψη για την σύγχρονη pop μουσική. 

δεν ξέρω πως, αλλά από την πρώτη φορά που τον άκουσα, μόνο ανεβαίνει. το έχει.

the lonely island - the wack album

εντάξει, 2-3 φορές το άκουσα, αλλά με ξέρεις. είχαν staff pick, για όποιον νιώθει..

chapter no.2
νιουρόκς

editors - the weight of your love

θα το πω. ναι. με άρεσε. η φωνή κάπως διαφορετική σε σημεία, αλλά χαίρομαι που ο δίσκος πάει κατά πίσω στην πορεία τους, ενώ προφανώς και πατάνε στο 2013. έχει καλό εξώφυλλο πάντως...

alice in chains - the devil put dinosaurs here

το φοβόμουν πολύ. σε τραγικό βαθμό. 

λες και θα γινόταν κάτι αν δεν θα γούσταρα.

τα ετοίμασα όλα, τόπο, τρόπο, χρόνο. 

και κέρδισε. ευτυχώς.

queens of the stone age - ..like clockwork

homme και στα @@ σου. 

homme είσαι. 

έχω την εντύπωση πως δεν δίχασε κανέναν, 

όπως είπε ένας φίλος. 

απλά κάποιοι δεν άκουσαν τον δίσκο.

chapter no.3
μπλιμπλίκια/βλέποντας κύκλους

boards of canada - tomorrow's harvest

σεβασμός, σε ένα συγκρότημα που έχει μόνο δυνατές κυκλοφορίες, 

και αυτό είναι τόσο βαρύ όσο ακούγεται. 

χαρακτηριστικό το εξώφυλλο..

daft punk - random access memories

δεν το άκουσα πάρα πολύ, αλλά τέτοιο hype είχα καιρό να δω, 

για κάτι που δεν είναι η πάολα/παντελίδης/σφακιανάκης. 

έχω ξεχωρίσει στιγμές, 

αλλά είναι γεγονός ότι μάλλον προτιμώ τις προηγούμενες δουλειές τους...

chapter no.4
δίνωντας πόνο.

dark tranquillity - construct

για πλάκα. ωρίμασαν, γουστάρουν, 

και ίσως έχουν την σωστή αναλογία πλήκτων-καφρίλας. 

και επειδή δεν έγιναν ποτέ in flames. 

δίσκος που ακούγεται ολόκληρος. πάμε (ρε) σουηδία.

deafheaven - sunbather

καλώς τα, τα παιδία. καλώς τα, 2-0. 

αφού ξέρουν, και το δείχνουν. δείχνουν τον δρόμο. 

να περιμένεις να βραδιάσει για να πατήσεις play. δίνουν πόνο....

kvelertak - meir

ναι. αφού είναι. αν επιζήσω από το live, θα γράψω και συνέχεια. μάλλον.

the dillinger escape plan - one of us is the killer

μου φαίνεται ότι έγραψαν τον δίσκο της καριέρας τους. αλλά δεν είμαι και σίγουρος. καλά, δεν χρειάζεται κιόλας, μόνο και μόνο που με/μας έβαλαν στο τριπάκι, κέρδισαν..

the black dahlia murder - everblack

λες και είναι μηχανή. τι σκατά ρε γαμώτο, κανείς δεν θα βγάλει μέτριο δίσκο φέτο;;; 

εντάξει, ίσως είμαι fanboyσ, αλλά πάντα με πιάνουν από τον γιακά αυτοί..

erlen meyer - erlen meyer

εδώ σας θέλω. εξωφυλλάρα απίστευτη, και ταιριάζει απόλυτα. 

ευχαριστώ σαφ. οι kvelertak του σημερινού post-metal. 

αλλά μιλάμε για πρώτο δίσκο. φαντάζεστε... 

αυτό ακριβώς που φαντάζεστε.

the ocean - pelagial

εδώ φώναζε από νωρίς. μεγάλη ιστορία ο δίσκος,

 έτσι όπως φτιάχτηκε, με τις "περιπέτειες" του τραγουδιάρη.. 

ισάξιο του precambrian, μόνο αυτό λέω.......

chapter no.5
τί εννοείς...;;

burzum - sol austan, mani vestan

δεν το περίμενα, αλλά δεν μπορώ να πω ότι δεν το έβλεπα να έρχεται κιόλας. 

τον έχω ακούσει πολύ παραπάνω από ότι θα περίμενα,
και αυτό είναι μία νίκη από μόνο του. 

καλά ξηγήθηκε.

tesseract - altered state

δεν. πως;; αφού εγώ.... ποτέ δεν με άρεσε αυτό το djent, ποτέ. 

δεν ξέρω τι ακριβώς είναι αυτό, αλλά είναι ΓΑΜΑΤΟ. για πλάκα. 

και ναι, η φωνή ταιριάζει με την μουσική, και ας είναι φλώρικη. 

και ας είναι φλώρικη και η μουσική. 

δεν σας χάλασε.

c r o w n  - psychurgy

atmospheric sludge/ambient λέει ο last.fm, τον οποίο βλέπω αρκετά συχνά. 

χαμός λέω εγώ, πόλεμος. βαρύ και ασήκωτο. αντρικό. ευχαριστώ σαφ ΙΙ.

altar of plagues - teethed glory and injury

για όσους δεν τους ξέρουν, λένε ότι έχουν επιρροές από: emperor, bjork, arvo part. 

τώρα, καθίστε και ακούστε τον δίσκο, να σας αφήσει τα μυαλά στο πάτωμα. 

α ναι, είναι και ιρλανδοί.

και κάπως έτσι πάει φέτος.
δεν έχω την παραμικρή ιδέα γιατί έκατσα 2 ώρες να το κάνω όλο αυτό....

μην ξεχάσουμε βέβαια τους πατέρες.
αλλά αυτοί δεν είναι για λίστες. δεν κάνει. δεν είναι σωστό.


αναπάντεχα καλή χρονιά πάντως. μουσικά.
γιατί είπαμε, από τα άλλα..
για το κέντρο επίπλου καλά πάω ρε Μάκη;;