αλλά.. γιατί όχι...;;

έτσι απλά έρχονται οι εξαιρετικές ιδέες.

δεν βγαίνουν από το κεφάλι σου,

κάνουν βόλτες συνεχώς,

και σήμερα, αφού δεν με πιάνει ο ύπνος,

είπα να τις βγάλω.

ένας δίσκος που ανέφερε ένας φίλος,

και σχολίασε ένας άλλος φίλος με έφεραν εδώ.

κάτι σαν απορία, και όρεξη για το καινούριο,

μουσική που όλοι μας έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας,

αλλά δεν την αναφέρουμε συχνά πλέον.

ένας δίσκος που έχεις την εντύπωση ότι φτιάχτηκε για κάτι άλλο, μεγαλύτερο,

αλλά ποτέ δεν έγινε. δεν είναι κακό αυτό.

ίσως να ήταν και σχεδιασμένο να μην πάει μπροστά. 

ίσως και όχι.

θα αναφερθώ σε μουσική της γενιάς μου κυρίως,

όπως θα έχετε ίσως συνηθίσει..

για να μην το κουράζω λοιπόν,

η ατάκα ήταν, περίπου, η παρακάτω

"σκεφτείτε και άλλα τέτοια έπη που δεν τα έχουμε πολυ αναφέρει και ρίχτε τα"

τα σκέφτηκα ρε Ηλία, και τα ρίχνω.

(αλφαβητική η σειρά,

και σε παρενθέσεις θα αναφέρω τα tags της μπάντας,

ανάλογα πάντα με το αντικειμενικό last.fm)

biffy clyro - puzzle [2004]

δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες.

δύσκολο το 2004 για να παίξεις brit-rock.

πολλοί στην μέση, το ιντερνέτ έχει αρχίσει και παίρνει τα πάνω του,

και δώσε πόνο, ένας χαμός.

αυτό που θα έπρεπε να είναι σήμερα οι muse, 

μία εξέλιξη του ok computer, 

ίσως ένας επίσης πολύ δυνατός δίσκος, άλλης δεκαετίας όμως, αν θέλετε.

(alternative rock/indie)

brand new - the devil and god are raging inside me [2006]

σύνθεση. απόδοση.

ένας τύπος γεμάτος οργή παίρνει το μικρόφωνο,

και παραδίδει μαθήματα.

Take all that you have,
And turn it into something you were missing

if somebody threw that brick and shattered all your plans.

(emo/rock/alternative/indie)

danger mouse & daniele luppi - rome [2011]

βλέπεις danger mouse. τι περιμένεις;

hip hop, κάτι ηλεκτρονικό, κάτι άλλο.

αυτό ανήκει στο κάτι άλλο. 

daniele luppi, και επίσης φωνητικά από jack white και norah jones.

λίγο garage, λίγη jazz, λίγη ηλεκτρονική και λίγο soundtrack.

κάτι καινούριο, κάτι διαφορετικό. κάτι άλλο.

η παραγωγή ξεβουλώνει αυτιά. αυτά. τώρα, αν όχι. 

(indie/alternative/western/psychedelic rock/αντεγεια)

the decemberists - the hazards of love [2009]

το δηλώνω ανοιχτά, 

δεν έχω καμία αδυναμία σε concept δίσκους.

μέχρι που άκουσα αυτήν την ιστορία.

κάτι σαν τους smiths, αλλά λίγο πιο ηλεκτρικό, όχι τόσο ευαίσθητο.

οι αλλαγές στην φωνή του, οι αλλαγές τονικότητας στν κιθάρα,

τα γυναικεία φωνητικά, η παραγωγή. όλα.

πριν τους πεις φλώρους, 

ο αμερικάνος τραγουδιστής παίζει και μπουζούκι,

και ένας από τους παίκτες έγχορδων στην μπάντα είναι ο παραγωγός των red fang. adios.

doomriders - darkness come alive [2009]

supergroup? ίσως.

πολλά έχουμε δει, ελάχιστα έλεγαν κάτι.

εδώ έχουμε ένα από τα καλά, από τα δικά μας τα ωραία.

μέλη από converge/cave in, και ένας ήχος που θυμίζει thin lizzy και entombed.

και όλα αυτά μας αρέσουν.

(hardcore/stoner/metal)

have a nice life - deathconsciousness [2008]

λίγο post punk, αλλά με την έννοια joy division meets swans,

λίγο nin, λίγο απ'όλα.

για αυτόν τον δίσκο έγινε αρχικά η συζήτηση.

ναι είναι τόσο καλός. βασικά, είναι λίγο καλύτερος.

αν κατάλαβα καλά, φέτος επιστρέφουν. 

δεν το βρίσκεις εύκολα, ούτε στο ιντερνέτ πλέον.

επίσης εξαιρετικό εξώφυλλο και το re-issue του 2009..

(shoegaze/post rock/drone/experimental/ambient)

i love you but i've chosen darkness - fear is on our side [2006]

τι εξώφυλλο θεέ. 

αυτό που καταλαβαίνεις από τον τίτλο.

του συγκροτήματος. του δίσκου.

του μοναδικού δίσκου. όπως πρέπει.

δεν θέλουμε άλλο, αυτό το έπος πρέπει να μείνει έτσι.

ολόκληρο, αλλά μόνο..

(post punk/indie/post rock/alternative)

moonspell - the antidote [2003]

ιδανικό. οι σωστές αναλογίες.

απλωτό εκεί που πρέπει, κλειστό και απότομο όταν χρειάζεται.

τόσο μακριά από το metal, αλλά και τόσο κοντά..

οι στίχοι, όπως πάντα, ποιητικοί (αγαπημένος ο δικός μας καζαντζάκης άλλωστε),

η μουσική φρέσκια αλλά και μαύρη. i look outside and it's lunar still.
κάθαρση. πραγματικό καταφύγιο το άκουσμα του..

(gothic-doom-black metal)

*shels - sea of the dying dhow [2007]

mahumodo. αν ξέρεις, καταλαβαίνεις.

έσπασαν κάποτε, και έφτιαξαν τους *shels και τους devil sold his soul.

μόνο ύμνοι, μόνο κορυφώσεις, όπως κανείς δεν πραγματοποίησε.

πολλοί προσπάθησαν αλλά κανείς δεν το πήγε εκεί.

το τερμάτισαν. αν δεν ξέρεις, δοκιμάζεις άφοβα.

σπάει τον χωροχρόνο, δεν καταλαβαίνεις πως/πότε περνάει η ώρα..

(post rock/post metal/experimental/sludge/progressive)

thrice - vheissu [2005]

αυτό με ζόρισε πολύ.

post hardcore κάποτε, αλλά καμία σχέση.

πειραματίστηκαν, δεν ακολούθησαν κανένα σίγουρο δρόμο.

είναι ωραία αυτά τα μεταβατικά album τελικά.

κάποια τα καταλαβαίνεις εύκολα, κάποια δύσκολα.

αυτό ανήκει και στις δύο κατηγορίες..

(post hardcore/rock/emo/punk)

torche - meanderthal [2008]

καλά, πως τολμάω να βάζω δίσκο που πήρε 8,2 στο pitchfork εδω;;

καλή ερώτηση, αλλά μία πιο καλή ερώτηση θα ήταν,

γιατί έψαξα αυτό το album να δω τι βαθμολογία πήρε στο pitchfork.

γενικότερα, την θεωρώ πολύ αδικημένη μπάντα,

στα δικά μας τα λημέρια τουλάχιστον δεν την παίζουν έξω στο πάρκο.

αν σε ψήσουν τα tags, πες μου γιατί δεν το είχες δοκιμάσει ήδη. αλήθεια.

(sludge/stoner/doom)

(έχω και δωράκι)

songs of townes van zandt [2013]

πολλοί και διάφοροι συμμετέχουν εδώ.

δεν είμαι τρελός φαν αυτού του είδους μουσικής (folk/country/americana),

αλλά αυτό που έχει ο δίσκος είναι μοναδικό.

ουσία και συναίσθημα, παιγμένα από τους δικούς μας σύγχρονους,

αλλά σε κάτι oldschool. και προφανώς είναι καλό..

φτάνοντας στο τέλος,

θα ήθελα να επισημάνω το υποκειμενικό του όλου θέματος.

το οποίο προφανώς πάντα ισχύει εδώ,

αλλά τώρα είχα την ανάγκη να το αναφέρω ξανά.

δεν αναφέρθηκα σε καλούς δίσκους,

δεν είδα πωλήσεις, δεν είδα charts,

απλά ανέφερα την δική μου εμπειρία,

αυτά που βλέπω εδώ και καιρό,
οπότε οι χρονολογίες πιστεύω είναι οι ανάλογες.

πολύ ωραία ιδέα μου έδωσες πάντως.

θα είναι κάτι ωραίο να το βλέπω,

(θα) είναι κάτι ουσιαστικό.

την αγάπη σας,
στην ορχήστρα μας.